Adrianus Gerardus Johannes Josephus Maria van Muijen
Geboren: 01 mei 1938In dankbare herinnering
Op 27 november is, gesterkt door het H. Sacrament der zieken, van ons heengegaan de heer Adrianus Gerardus Johannes Josephus Maria van Muijen in de leeftijd van 78 jaar. Ad werd geboren in Den Bosch en groeide op als oudste in een gezin van 4 kinderen. Er was veel ruimte voor muzikaliteit in huize van Muijen. Zo werd de basis gelegd voor één van de grootste passies in zijn leven: muziek maken, trompet spelen. Later verhuisde het gezin naar Den Haag. Na de middelbare school ging Ad Engelse taal en letterkunde studeren. Naast zijn studie werkte hij bij een uitgeverij. Daar ontmoette hij zijn toekomstige echtgenote Joke Gelauf met wie Ad 54 jaren het leven heeft mogen delen. Vele jaren heeft Ad hard gewerkt in de uitgeverij voor zijn gezin. Voor dag en dauw vertrok hij en deed zijn werk met passie. Hij was een zorgzame echtgenoot voor Joke een leuke en belangstellende vader voor Bart,
Hans en Pim. Trots was hij op zijn kleinzoons Pieter en Floris. In 1977 is het gezin van Den Haag naar De Lier verhuisd. Ad woonde met heel veel plezier in ons dorp, heeft vele contacten gelegd en door zijn inzet voor het verenigingsleven veel voor de gemeenschap betekend. Met plezier speelde Ad in de dixielandband de Westland Jazz Society. Daarnaast werd zijn grote hobby koken en kooklessen geven. Zijn specialiteit werd de Indonesische en Thaise keuken. Toen hij met de VUT ging kreeg hij meer tijd voor zijn hobby’s. Zijn vrije tijd wist hij altijd actief en sportief in te vullen. Ad was een echt mensenmens, een levensgenieter, enthousiast, gastvrij, sociaal en gezellig. Daarom hebben wij bij zijn afscheid in de kerk ook het verhaal van de bruiloft van Kana gelezen. Ad wist van water ‘wijn’ te maken, door zijn hartelijke levenshouding maakte hij van het leven van alle dag een feest. De laatste zes jaar heeft Ad moeten leven met zorgen om zijn gezondheid. Hij bleef positief en verloor de moed niet. Gelukkig kwamen er ook weer betere tijden. Maar het bleef een bewegen tussen hoop en vrees. Samen met Joke, de zorg van het gezin en het meeleven van velen, probeerde Ad toch vooral de lichtpuntjes te zien. Veel kracht vond hij in zijn geloof. Een groot vertrouwen had hij in de voorspraak van moeder Maria. De laatste weken werd hij steeds kwetsbaarder. Nu heeft hij rust gevonden en is hij bevrijd uit zijn lijden. Moge Ad na een welbesteed leven rusten in vrede. Met velen hebben wij dankbaar op zijn leven teruggekeken in de uitvaartmis op 2 december. Wij wensen Joke, de kinderen en kleinkinderen veel kracht en troost toe in deze tijd van leegte en gemis.
Pastoor J. Steenvoorden
Terug naar de voorgaande pagina
