Adrianus Hendrikus Wilhelmus Maria van Wingerden

Geboren: 28 juli 1935
Overleden: 19 juli 2016
Plaats: Wateringen

In dankbare herinnering

Op  19 juli 2016 is, op 80-jarige leeftijd, Adrianus Hendrikus Wilhelmus Maria van Wingerden thuis in Wateringen overleden. Aad is geboren op 27 juli 1935 en opgegroeid in een tuindersgezin met acht kinderen. Al vroeg in zijn jeugd ging hij in de tuin werken. In de avonduren studeerde hij voor het diploma van de tuinbouwschool. Samen met Martien nam hij het tuindersbedrijf van hun vader over, maar voor Aad was leiding geven te moeilijk. Martien nam de leiding op zich en Aad bleef als een werknemer aan het werk. Hij was nogal op zichzelf en leefde zijn eigen leven. Hij bleef in het ouderlijk huis wonen en genoot van reisjes naar Valkenbrug en Sittard. Hij vierde daar graag carnaval. Aad luisterde daarnaast naar Nederlandstalige muziek, hij was een groot fan van BZN en Pussycat. Hij genoot ook van zijn familie en vooral van de contacten met zijn neven en nichten. Na het overlijden van zijn vader leefde hij een tijd met zijn moeder samen. Nadat zij kwam te overlijden ging Aad voor het warme middageten naar zijn broer Kees. De laatste 20 jaar ging hij voor de warme maaltijd naar de Ark. Ongeveer 10 jaar geleden verhuisde hij naar een woning aan de Roelsplantsoen, waar hij met veel toewijding zorg droeg voor zijn bloementuin. De enige hulp die hij nodig had, was zijn wasgoed. Dit verzorgde zijn zus. Aad voelde zich nooit ziek en hij zei altijd: ‘ik hoef geen pillen te slikken.’ Toch overleed Aad onverwachts in zijn eigen woning. De gebedsviering voorafgaand aan de crematie vond plaats in de aula van crematorium Eikelenburg in Rijswijk op 30 juli 2016. God heeft Aad meegenomen naar zijn hemelse bloementuin, waar Aad rust en geluk mag vinden. In de plechtigheid luisterden we naar BZN, die zongen: ‘Goodbye, it’s the end of the show.’

diaken Dits

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Heenweg

Het ontkennen van problemen is een vorm van zelfbedrog die elke persoonlijke groei onmogelijk maakt.