Petronella Alida Moen-van der Valk
Geboren: 27 februari 1943In dankbare herinnering
In een goed gevulde kerk is op zondag 28 mei de avondwake gehouden voor Petronella Alida Moen-van der valk of voor Nel Moen, zoals velen haar kenden. Er ging een schok door het dorp, toen haar overlijden bekend werd gemaakt. Een schok van ongeloof en verbijstering, want velen hadden dezelfde reaktie: ”Nel, Nel Moen overleden, maar dat kan toch niet? Ik heb haar van de week nog gezien”. Dat klopte. Maandagmiddag (15 mei) was ze bij een K.B.O.-bestuurslid om zich op te geven voor het dagje uit. Maandagavond was ze bij het Kath. Vrouwengilde en dinsdag heeft ze nog gekrent bij De Westlandse Druif, iets wat ze heel graag en met veel liefde deed. Dinsdagavond was ze op de repetitie bij Het Heijdse Vismaatjeskoor en daar werd ze niet goed. Om dan een paar dagen later te horen van haar overlijden, dat kun je eigenlijk niet bevatten. Hoe onwerkelijk en hoe ongelooflijk het ook lijkt: Het is de keiharde realiteit: Nel is er niet meer. Men zegt weleens: De dood komt als een dief in de nacht. Dat is bij Nel gebeurd. De dood kwam voor haar werkelijk als een dief in de nacht. Nel heeft eens gezegd, dat zij een avondwake zou willen als zij eens kwam te overlijden. Met de beide zonen Ed en Walter hebben we deze voorbereid, omdat zij dit graag voor hun moeder wilden doen als een eerbetoon aan haar. Zij wilden dit toen in dezelfde sfeer, zoals dit destijds voor hun vader gedaan is (ruim 1,5 jaar geleden). Er was wel één groot verschil: Het overlijden van haar man Theo kwam toen niet geheel onverwacht en van Nel kwam het als een donderslag bij heldere hemel. Walter zei hierover: “Het overlijden van mijn vader had wel wat sneller gemogen (gezien zijn langdurig ziekteproces); mijn moeder hadden we graag er nog 15 jaar bij gegeven”.
Nel’s karaktertrekken kwamen uitvoerig aan de orde tijdens de viering. Liefdevol, optimistisch, vriendelijk, altijd klaarstaan voor de ander, druk, druk, druk. Zij was o.m. vrijwilligster bij De Westlandse Druif en niet alleen hielp zij mee met het krenten, maar ook het verzorgen van rondleidingen was bij haar in goede handen. Nel had bovendien nog een andere passie: Het zingen bij “Het Heijdse Vismaatjeskoor”.
Vijf zussen en twee broers staken de kaarsen rondom Nel aan in de lichtritus. Dhr. W. van der Valk (broer) deelde herinneringen omtrent Nel in het “In memoriam. Ed en Walter brachten het gedachteniskruisje naar achteren en dhr. J. Kleyberg (zwager) sprak een dankwoord uit.
In besloten familiekring is Nel 29 mei gecremeerd en ’s middags was er een informeel samenzijn in De Westlandse Druif om een toost uit te brengen op haar leven. Het Heijdse Vismaatjeskoor bracht een eerbetoon aan haar door een aantal liederen te zingen en ook hier was er veel belangstelling.
In onze herinneringen blijft zij voortleven als een vriendelijke, positieve en sociale vrouw. Wij wensen Ed en Walter met hun echtgenotes Maaike en Shirley, de kleinkinderen en de beide families veel kracht toe om dit grote verlies te kunnen verwerken.
Bep van Rest
Terug naar de voorgaande pagina
