Wilhelmina Johanna Steijn-van Elswijk

Geboren: 13 december 1919
Overleden: 12 februari 2017
Plaats: Naaldwijk

In dankbare herinnering

Op 12 februari is, gesterkt door het Heilig Sacrament der zieken, van ons heengegaan mevrouw Wilhelmina Johanna Steijn-van Elswijk uit Naaldwijk in de leeftijd van 97 jaar. Tot op hoge leeftijd is zij een zeer krachtige en zelfstandige vrouw geweest. Heel helder kon zij nog over vroeger vertellen. Bijvoorbeeld over de boerderij van Hofstede in de Molenstraat waar haar vader heeft gewerkt, op welke plaats in 1931 de huidige Sint Adrianuskerk is gebouwd. Of over haar broer pater Herman van Elswijk, die in 1954 in Naaldwijk tot missiebisschop is gewijd van het bisdom Morogoro In Tanzania. Mien is in 1940 in het huwelijk getreden met Albert Steijn. In de krenttijd hielp zij wel mee in de tuin maar verder lag haar taak in het huishouden en de verzorging van hun zonen Ben en Cees. Mien was een kordate vrouw met een duidelijke eigen mening die zij niet onder stoelen of banken stak. Zonder onderscheid des persoons zei ze wat zij dacht of voelde. Als moeder leefde zij altijd zeer mee met haar jongens. Vrienden waren altijd van harte welkom. Als zij diep in de nacht thuis kwamen van het stappen, dan zorgde moeder Mien ervoor dat er iets lekkers te eten was. Met de vriendengroep van vroeger is het contact altijd gebleven. Mevrouw Steijn is ook een grote steun geweest voor het gezin van haar zus Evarien, toen deze door een noodlottig ongeluk om het leven kwam en Nic Veerkamp met drie jonge kinderen achterbleef. Als voogd is zij het gezin tot grote steun geweest. Mien voelde zich ook betrokken bij de RKVV Westlandia, waar man Albert en zoon Cees actief waren en waar zij ook graag ging klaverjassen. Zij was bedreven met naald en draad en is tot op hoge leeftijd naar de handwerkclub gegaan. Toen Ben in de tuin aan de slag ging, brak er een nieuwe periode aan. Samen met Albert trok zij de wereld in op reis en met vakantie. Eerst op de brommer tot aan de Moezel of met de trein, daarna over de hele wereld met het vliegtuig. Als oma was zij heel trots op haar kleinzoon Patrick en was dankbaar dat hij haar tuin bijhield. Een groot verdriet dat zij met zich meedroeg naast het gemis van haar man is het overlijden van schoondochter Hilde en zoon Cees. Moedig en krachtig is zij toch doorgegaan met haar leven. Trouw kwam zij in de kerk en bij de seniorenviering in De Binnenhof. Zij was de laatst levende van haar generatie in de familie. Met haar verjaardag op 13 december bracht zij neven en nichten, buren en vrienden samen. Nu heeft zij na kwetsbare laatste maanden rust gevonden. De uitvaart heeft plaatsgevonden op 16 februari in de Sint Adrianuskerk. Wij wensen Ben en Patrick en de familie troost toe bij het dragen van het gemis van deze markante vrouw.

pastoor J. Steenvoorden

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Kwintsheul

Het ontkennen van problemen is een vorm van zelfbedrog die elke persoonlijke groei onmogelijk maakt.