Marthine Makadoero
Geboren: 25 mei 1945In dankbare herinnering
Inèz is geboren in Jarkarta in 1945 als oudste dochter in een gezin van 7 kinderen. In 1965 is het gezin naar Nederland gekomen en omdat het niet gelijk lukte om hier te blijven met het hele gezin, is Inèz in Nederland gebleven om te regelen dat er een woning kwam waar ze met het hele gezin konden wonen. Helaas is vader in 1966 overleden. Groot was haar verdriet toen in 2002 ook haar moeder overleed. Haar geluk vond ze bij haar partner Jan Henk. De familie was belangrijk. We lazen in een zeer volle aula van het crematorium Ockenburgh de lezing van de Sterke Vrouw tijdens de herdenkingsdienst op 26 januari 2016. Alleen God kon haar echt doorgronden. Haar handen kende geen rust. Haar ogen gingen ronden zag wat gezien moest worden. En haar oren hoorde van nog niet gezegd was. Inèz had veel over voor haar medemensen. Ze was toen ze al ziek was, vrijwilligster bij de Zonnebloem en was ambassadeur van Kika (Stichting Kinderen Kankervrij). Daarnaast was ze danslerares en heeft ook kampioenen getraind. Door haar ziekte moest ze steeds meer dingen laten, wat moeilijk was voor haar. Gelukkig kon zij in oktober 2015 nog bij de uitvaart van haar jongere broer Jules zijn.
Ze heeft gewerkt als secretaresse en was zeer secuur in haar werk. Maar ook in het dagelijks leven, had alles zijn eigen plek. We zouden haar kunnen omschrijven als een kameleon. Niet dat zij van kleur verschoot maar ze was van vele markten thuis. Kon veel aan. Deed veel verschillende dingen met alle gemak, zoals hierboven al omschreven. Het was een vrouw met aandacht voor haar omgeving. Dat Inèz thuis mag zijn bij haar en onze God, verenigd met haar ouders en overleden broers. Hij riep haar bij zich op 19 januari 2016.
Els Geelen, pastoraal werkster
Terug naar de voorgaande pagina
