Jacobus Cornelis Maria Kortekaas

Geboren: 29 september 1945
Overleden: 19 februari 2016
Plaats:

Hoe meer je van het leven houdt, des te zwaarder is het bij het afscheid nemen. Hoe meer je met alles wat leeft verbonden bent, des te moeilijker is het loslaten. Zo was het ook bij de uitvaart van Sjaak Kortekaas op donderdag 25 februari 2016. Een actief, ondernemend, hardwerkend man van niet veel woorden – stil en sereen als een bospad - maar altijd in de weer voor zijn vrouw en zijn gezin. “Opa dichtbij” zoals kleinzoon Rob hem zal blijven noemen.
Sjaak werd geboren als derde zoon op 29 september 1945 met het Staalduinse bos als achtertuin. Een eldorado voor opgroeiende kinderen waar hij dan ook naar hartenlust hutten bouwde, kon ravotten en nieuwsgierig in nog aanwezige bunkers uit de oorlogstijd op onderzoek uit ging. Hij ging in Delft naar de Don Bosco school. Thuis moest er in de tuin gewerkt worden, waar altijd wel wat te doen was. Ook bij de verzorging van de vele varkens van zijn vader had Sjaak zo zijn taken. Zo leerde hij “spelenderwijs” omgaan met de natuur. Een pittige opvoeding maar voor voetballen tussen de middag was er gelukkig ook tijd. Sjaak stond open voor populaire muziek. Vooral radio Veronica. Haast altijd had hij een transistor radio in de buurt ook tijdens het werk. Daarbij hield hij zijn handen vrij door dat apparaat op zijn rug te binden, ook tijdens het schoffelen. In Poeldijk tijdens het dansen in het Vincentius-gebouw leerde Sjaak zijn grote liefde Caroline kennen. Zij trouwden in mei 1970 en gingen op de tuin wonen waar hij sla, tomaten en peen teelde. Samen bouwden zij met grote inzet aan hun toekomst waarbij ook het personeel niet werd vergeten. Eenmaal samen met zijn vader een pony gekocht werd dát de grote hobby van Sjaak. Dat werd meer dan een liefhebberij. Hij behaalde als fokker van Welsh-ponies landelijk grote successen en vele trofeeën met de vierspan. Voor de deelname aan de keuringen in Ermelo moesten ze vaak in alle vroegte van huis maar dagen op pad was niks voor hem. “Thuis is mijn vakantieplek” was zijn devies. Tegenslag in het gezin kon hij moeilijk verwerken en het overlijden van zijn moeder in 1998 stelde zijn geloof zwaar op de proef. De verkoop van de tuin in 2004 was een moeilijk maar wel overwogen besluit. De pony’s kon Sjaak gelukkig aanhouden tot eind 2015. Toen bleek dat met zijn inmiddels aangetaste gezondheid niet langer mogelijk.
Begin dit jaar kwam het eind in zicht. Zoon René maakte de Opel Blitz in orde om vader een eretocht te geven naar de requiemviering in het Lambertus-kerkje in Heenweg, en vervolgens over de dijk naar zijn laatste rustplaats begraafplaats Beukenhage in s’-Gravenzande. Met gebeden die in kleurige zeepbellen door de wind en zonlicht werden meegenomen hebben we daar Sjaak toevertrouwd aan de Schepper van hemel en aarde.

Pastor Hans Smulders

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Wateringen

Elkaar kennen wil niet zeggen alles van elkaar weten, maar met vertrouwen in elkaar geloven.