Cornelia Maria Magdalena Paardekooper-Boonekamp

In dankbare herinnering

Nel werd als elfde en jongste geboren in een tuindersgezin in Zoetermeer. Had plezier op school maar doorleren was er niet bij. Alleen broer Piet, die werd priester en later missionaris in China en Indonesië. Nel trouwde na acht jaar verkering met Piet, de oudste uit een gezin van elf. Ze gingen wonen in Wateringen en kregen zeven kinderen: Marga, Ton, Hans, Jos, Rob, Rich en als nakomertje Josephine, die al gauw de naam Joost kreeg. De deur stond altijd open: iedereen was welkom en er kon altijd meegegeten worden. Nel was handig met de naaimachine en heeft heel wat naai- en verstelwerk voor haar gezin gedaan. Ze was  een zorgzaam type. Ze heeft nooit buiten de deur gewerkt. Voor ze trouwde, hielp ze bij haar oudste zus, die een groot gezin had. Die zus is later naar Australië geëmigreerd, waar ze haar nog één keer opzocht. Die reis was geweldig! Toen de kinderen wat ouder waren gingen Piet en Nel op stap met de caravan, later kwamen de busreizen. En toen kwam het er ook van één keer naar haar broer in Indonesië te gaan! Wat een reis!

Het gezin werd gaandeweg uitgebreid met schoon- klein en zelfs twee achterkleinkinderen. Wat waren ze daar trots op!  Piet overleed plotseling in 2002 na een hersenbloeding in het zwembad. Nel bleef nog vijf jaar in haar huis wonen maar allengs ging het lopen steeds minder. Verhuizen naar de Bakkershof was een goede stap. Toen ze begon te sukkelen met haar gezondheid is ze vanaf begin 2013 naar de Triangel verhuisd. Daar heeft ze het goed gehad, mede dankzij de fijne verzorging. Daar was ze heel dankbaar voor.  Maar nu was haar lijf ‘op’. Ze is rustig ingeslapen, zo is ze rechtop zittend in haar stoel aangetroffen. Ze hoeft zich nu geen zorgen meer te maken en  flink te zijn. Het is goed zo, mag ze nu rust en vrede vinden bij haar Schepper. Dank u Nel, en à Dieu!

Marie-Thérèse van de Loo, p.w.