Niet vangen

Het lijkt wel of dit laatste werkjaar van mij sneller omvliegt dan anders. Nog nauwelijks ben ik bekomen van een indrukwekkende reis door Malawi en Kenia en is mijn 65ste verjaardag gevierd. In regio West en Noord waren er mooie en inspirerende vieringen waarin het Vormsel werd toegediend en nu zijn we volop bezig met de voorbereiding van de eerste Communie. Je zou bijna vergeten dat er nóg een belangrijke periode tussen zit: de veertigdagen- of vastentijd als voorbereiding op Pasen. Velen spreken met zichzelf of met elkaar af om in deze tijd extra aandacht te schenken aan waar het nu werkelijk om gaat in het leven. Wat leger en stiller worden van binnen, wat minder vol van jezelf, zodat er ruimte komt voor die stem van God in jou en het besef dat leven niet in eerste instantie mijn activiteit is, maar dat ik het ontvangen heb. Aangereikt door ouders die elkaar zo lief hebben (gehad) dat er nieuw leven ontstond. Dat is niet alleen hun prestatie, daar is God, die zo van mensen houdt dat Hij hen zijn kinderen noemt, in het spel. En Hij daagt ons uit beeld van Hem te zijn. En zo kon de theoloog Edward Schillebeeckx ook spreken van ‘mensen als verhaal van God’. Wellicht is dat een mooie vraag die wij ons ook kunnen stellen: Ben ik ook een verhaal van God? Zoek ik naar Hem? En wie of wat kom ik dan op het spoor? Wie is Jezus voor mij? Wat doen de verhalen van en over hem met mij? Als ik zeg te geloven, wat bedoel ik daar dan mee? Vind ik steun in mijn geloven? Klinkt, zoals de Paus zegt: ‘de vreugde van het evangelie’ door in mijn/ ons leven?

Zo veel vragen, zo veel tegenstrijdigheden in mijzelf en in de wereld … je zou er ontmoedigd door raken en het gevoel kunnen krijgen: Laat maar, ik heb het al druk genoeg met de dagelijkse dingen.

Maar zoals ik eerder zei: we hebben het leven ontvangen. Ik vind dat een mooi woord: ‘niet vangen’: God draagt ons op open handen. En biedt ons aan ook zo te leven: ontvankelijk, voor wat Jezus Christus ons voorleeft en gesterkt door de heilige Geest. Ik sluit af met u/jou een goede en inspirerende vastentijd toe te wensen als voorbereiding op het Paasfeest.

Geloven is niet vast te houden.
Het beweegt, of het leeft niet.
Noem dat geen ongeloof, en ook geen twijfel.
Zo gaat geloven. Als liefde.
Het maakt je sterk en kwetsbaar tegelijk.
Geloven doet je groeien aan je wortels
en bloeien naar licht.

(bron onbekend)

Met vriendelijke groet, mede namens mijn collega’s,

Marie-Thérèse van de Loo, p.w.