Geboren Poeldijker pater Kees van Paassen overleden

In de nacht van pinksterzondag op maandag is pater Kees van Paassen scj in Nijmegen plotseling vredig ingeslapen. Daags voor zijn overlijden had hij nog zijn dagelijkse zwemritueel gedaan maar voelde zich 's avonds niet zo lekker en is op tijd naar bed gegaan. Helaas was een afscheid velen niet gegund maar de familie vindt troost in de gedachten dat hij rust heeft gevonden bij zijn Heer.

De plechtige uitvaartdienst heeft plaatsgevonden op vrijdag 9 juni jl. in de kapel St. Jozefklooster te Nijmegen, alwaar hij zijn laatste rustplaats in de Kloostertuin heeft gekregen.

In dankbare herinnering
Op 31 december 1932 werd Kees geboren als vijfde kind uit een tuindersgezin in Poeldijk. Na de basisschool ging hij naar het Juvenaat van het H. Hart te Bergen op Zoom omat hij priester wilde worden. Na het behalen van zijn einddiploma ging hij naar het noviciaat te Asten waar hij op 8 september 1953 zijn eerste kloostergeloften aflegde en lid werd van de Congregatie van de priesters van het Heilige Hart. Na zijn studie filosofie in Liesbosch ging hij in september 1955 naar Rome voor de studie van theologie. Hierna werd hij priester gewijd in Nijmegen op 19 juli 1959 door Mrg. Bekkers.
Omdat Kees goed kon leren werd hij benoemd voor Rome om zich daar verder te bekwamen in de filosofie. Na vele malen heen en weer gereisd te hebben tussen Rome en Liesbosch is Kees naar Leuven gegaan. Tijdens een van deze jaren schrijft hij naar de studenten in Rome een brief en zegt o.a. dat hij heimwee heeft naar Rome en gebruikt daarbij het gezegde: La vitu piu bella dei nordici e la nostaliga del sud (De schoonste deugd van de noordelingen is het heimwee naar het zuiden).
Eind 1966 is Kees klaar met zijn studie en vertrekt naar Engeland waar hij tijdelijk werkzaam is in een kleine parochie in afwachting van de verdediging van zijn proefschrift in Rome. Hij promoveerde er cum laude. Daarna gaat een lang gekoesterde wens in vervulling, hij vertrekt in september 1970 naar Indonesie, leert de taal en gaat in Yogyakarta filosofie en theologie doceren aan de priesteropleiding. Vanwege politieke moeilijkheden tussen Kerk en Staat in Indonesië wordt zijn visum enkele jaren later niet verlengd en vertrekt hij naar de Verenigde Staten waar hij een paar jaar verblijft en klinische pastorale vorming verzorgt. In november 1983 keert hij terug naar zijn geliefde Indonesië, eerst in Palembang Sumatra als pastoor en daarna naar Yogyakarta waarbij hij studenten begeleid.
Om gezondheidsredenen keerde Kees in juli 2005 voorgoed terug naar Nederland en nam zijn intrek in het St. Jozefklooster te Nijmegen. Hier begon Kees met veel toewijding aan het schrijven van de geschiedenis van de Indonesische scj provincie. Het boek was nagenoeg voltooid, helaas heeft hij de publicatie niet meer mee gemaakt.
Verder heeft Kees tijdens zijn leven altijd goed contact gehouden met zijn familie, zowel via luchtpost als tijdens de bezoeken in zijn verlofperioden. Terug in Nederland genoot hij van de vele intensieve contacten met zijn medebroeders, zijn familie en vele vrienden. Tot op het einde toe toonde hij veel belangstelling en oprechte dankbaarheid voor alles wat men voor hem deed. Nog geheel onverwacht is hij op vroege ochtend van pinkstermaandag op 5 juni 2017 heel rustig en vredig ingeslapen.
Op vrijdag 9 juni 2017 is afscheid van Pater Kees van Paassen genomen tijdens een plechtige Eucharistieviering en heeft hij zijn laatste rustplaats gevonden in de kloosterkerkhof van het St. Jozefklooster te Nijmegen.

In Memoriam pater Kees van Paassen s.c.j.

Anders

Geboren in 1932 en opgegroeid in oorlogstijd
Jouw afkomst uit een tuindersgezin ten spijt
Via het seminarie naar 1e professie, jij deed het anders

Studie wijsbegeerte en Theologie
Priesterwijding en daarna in Rome promotie studie
Jouw levenspad voerde naar iets anders

Vanaf 1970 eindelijk je lang gekoesterde wens
Doceren in Indonesië, veel aandacht voor je medemens
Maar toch, de politiek besliste anders

Geen visum meer dus in 1979 een gedwongen vertrek
Naar de Verenigde Staten, goed voor jouw pastorale vorming en talenkennis
Minstens zo mooi maar anders

En toen in 1983 toch terug naar Indonesië, Palembang
De taal, de warmte van de mensen, herkenbaar sinds zo lang
Je wilde niet anders

Graag kwam jij bij ons langs tijdens lange zomers, verlof welverdiend
Velen van ons dierbaren zijn door jou gedoopt, getrouwd, bediend
Ongeacht de afstand, stond je altijd voor ons klaar
Grote steun voor zus Corrie, broer Wim en zus Jos, jij was daar
Terug in Indonesië, maar via luchtpost altijd in contact, het was toen niet anders

Met zus Ria deelde je geestelijke inspiratie en de liefde voor een ons zo onbekend land
Maar ook wij familie zochten je op en deelden jouw verhalen van hand tot hand
Een inkijkje in jouw leven, zo bijzonder, zo anders

In 2005 terug naar het thuisland, einde van het tropenrooster
je vond je plek, je rust bij medebroeders in het St. Jozefklooster
en warmte en gezelligheid bij je familie, net als anders

Jouw toewijding bij het schrijven van een geschiedschrift
over jouw kloosterorde gaf je lang kracht
Reizend naar Rome, terug naar het geliefde Indonesië, maar niet alleen maar praal en pracht
Graag had je het boek zien uitgeven, het lot wilde anders

Pinkstermaandag, jouw hereniging met God, kwam onverwacht  
Maar vandaag, het delen van onze verhalen over jou, verzacht
En nu voor altijd in onze herinnering, altijd in ons hart.
Anders

(Anders, uitgesproken door de familie tijdens de uitvaart als dankbare herinnering aan oom Kees van Paassen)