Je moet het maar weten: Halfvasten is Zondag Laetare
Halfvasten is bij veel mensen een begrip. We zijn halverwege de Veertigdagentijd. Nog een paar weekjes en dan is het Pasen. In een tijd waarin er streng gevast werd, was halfvasten een dag waarop de teugels even gevierd werden. Op sommige plaatsen is dat nog te herkennen aan de halfvastenstoet of andere culturele evenementen.
In de liturgie spreken we over Zondag Laetare. Dat betekent: “Verheug U”. Ook aan die woorden is al te merken dat de Vastentijd op z’n eind loopt en Pasen dichterbij komt. Dat geldt ook voor de liturgische kleur van dit weekeinde. Het strenge paars mag deze zondag even plaats maken voor het vrolijkere roze. “Verheug U”.
De Latijnse Mis van Halfvasten begint met het gezang waarvan het eerste woord Laetare is, dat ‘Verblijdt u’ betekent. De Vierde Zondag van de Veertigdagentijd wordt daarom ook wel ‘Zondag Laetare’ genoemd.
Laetare Jerusalem: et conventum facite omnes qui diligitis eam: gaudete cum laetitia, qui in tristitia fuistis: ut exsultetis, et satiemini ab uberibus consolationis vestrae (Is. 66:10).
('Weest blij, [inwoners van] Jeruzalem. Komt tezamen, u allen die haar liefhebben. Verheugt u met blijdschap, u die in triestheid verkeerde, opdat u zult jubelen en u zich tot uw vertroosting zult verzadigen aan [haar] borsten').
