pater Nico van Steekelenburg is vijftig jaar priester

De Heilige Andreaskerk in Kwintsheul zit zondag (17 mei red.) ongetwijfeld vol als pater Nico van Steekelenburg herdenkt dat hij vijftig jaar geleden zijn priesterwijding ontving. Voor pater Nico geen verhaal over een roeping of een telefoontje van boven. ,,Ik was misdienaar en leerling van de katholieke lagere school. Het hoofd van de school, meneer Beers, had veel aandacht voor de kinderen die verder wilden studeren. Eens in de zoveel tijd kwam er een pater bij de familie op bezoek en die bood me aan om aan het Juvenaat in Bergen op Zoom mijn studie te vervolgen. Ik doorliep daar het gymnasium en de priesteropleiding en zo werd ik in 1965 tot priester gewijd." Als afgestudeerd priester had je twee mogelijkheden. Je kon naar de missie of je bleef in Nederland. ,,Nu had ik altijd veel gelezen over verre landen en mijn voorkeur ging dan ook uit naar de missie. Mijn roep werd verhoord en ik werd aangesteld in Indonesië, op Zuid-Sumatra. Nederlanders stonden daar in hoog aanzien, ondanks het feit dat president Soekarno zich fel afzette tegen hen.''

Bisdommen
,,Je moet je voorstellen dat Sumatra een eiland is, vijf keer zo groot als Nederland. Je had daar zes bisdommen. In totaal 95 procent van de bevolking belijdt de Islam en vijf procent is katholiek. Dat waren ongeveer 40.000 mensen die bediend werden door 38 missionarissen en twee Indonesiërs. Nu, vijftig jaar later zijn er 80.000 gelovigen, 78 Indonesische priesters en twee missionarissen." Pater Van Steekelenburg werkte steeds in een ander gebied. ,,Zo werkte ik tien jaar in Benkoelem. De parochie strekte zich uit over een gebied van 500 kilometer lang en 200 kilometer breed. Elke week was ik met de terreinwagen onderweg. Daarnaast heb ik in Palembang gewerkt. Ik heb daar een paar kerken mogen bouwen, met veel steun vanuit Holland. Mijn oom, Henk Janmaat richtte een stichting op. Vrienden, kennissen en mensen die ik had ontmoet zorgden jaarlijks voor een bedrag tussen de 40.000 en 50.000 euro waarmee ik veel goed werk kon doen." Nog een paar weken, dan gaat Nico van Steekelenburg, ondanks zijn 77 jaar, weer aan het werk in zijn Indonesië. ,,Ik heb het hier goed bij mijn Haagse collega's, maar ik ben een mensenmens, ik moet onder het volk mijn werk doen. Tegenwoordig sta ik als ziekenhuispastor zieke mensen bij. Elke avond denk ik weer: God, dit was toch weer een dag waarop ik mensen heb kunnen helpen.'

Klik hier voor foto's van de feestelijke viering